Vliegen; een avontuur op zich

24 januari 2017 - Langkawi, Maleisië

Jaaaaa na een paar relaxte dagen is het tijd voor een nieuw avontuur!!! Cambodja it is!! We hebben er mega veel zin in. Langkawi was fantastisch, en tot nu toe zeker één van de mooiste plekken die we gezien hebben. Maar na een zo'n lange tijd als wij er hebben gespendeerd hadden we inmiddels dan ook elk hoekje van het eiland wel gezien.

Afscheid nemen bestaat niet
We vliegen 's morgens van Langkawi naar Kuala Lumpur, en gaan vanaf daar met een andere los geboekte vlucht door naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja. Ik had ons een overstaptijd van ruim 2,5 uur berekend, tijd zat dus! Mochten we zelfs met de eerste vlucht eventueel wat vertraging hebben, zouden we het daarmee alsnog moeten redden. Top! Met een lach en een traan nemen we dit keer 'echt' afscheid van Yati en Mas. Wat een geweldige en hartverwarmende mensen. Ooit komen we nog terug, hebben we ze beloofd. 

Afscheid nemen bestaat niet

Part 1: Langkawi - Kuala Lumpur
Met een relaxt gevoel gaan we richting het vliegveld. Zelfs Steef met z'n vliegangst is meer relaxed dan normaal. Eenmaal aangekomen, ingecheckt en in de gate ebt dit relaxte gevoel echter een beetje weg door ANDERHALF UUR vertraging!! Wow, dat hadden we niet verwacht. Dit zou betekenen dat we nog maar een uur overstaptijd hebben op KL. Shit!! Omdat dat niet zo lang is, zeker met het immigratiefeestje dat op Kuala Lumpur op ons staat te wachten, spreekt Steef één van de medewerkers aan om te kijken of ze iets voor ons kunnen doen. En dat kon!! Ze geven onze tassen een priority tag waardoor ze als eerste op de bagageband komen op KL zodat we snel door kunnen naar de volgende vlucht. Held!!! 

Onderweg, toen er nog geen reden voor haast was

Part 2: Bagage claim en check-in
Aangekomen op KL is het stresslevel inmiddels wat hoger. We zorgen ervoor dat we als eerste het vliegtuig uit kunnen springen opweg naar de bagageband. Hierna sprinten we, dit keer met een extra 15 kilo tas (een workout op zich) naar de incheckbalie, die nét voor onze neus dicht ging.... Kak... Dat konden we na al die moeite natuurlijk niet laten gebeuren. Met een heldhaftig gevoel en een beetje lef stappen we over het afzetlint heen en smeken we de incheck-vrouw met puppyoogjes aan of ze ons nog wil inchecken. En dat doet ze. Pfieuwww! 

Part 3: immigratiedienst en douane
Na de uiteindelijk succesvolle check-in zijn we er nog niet. Inmiddels hebben we nog een klein halfuur over om door de immigratie, douane én de rest van het enorme vliegveld te gaan. Aangekomen bij de immigratie zijn we geschokt. Zo. Veel. Mensen. 'Er zijn 390 wachtenden voor u'. Je kent het wel. We beseffen ons dat als we netjes achteraan sluiten en niks doen, wij de vlucht gaan missen en onze tassen niet, want die zijn al ingecheckt! Dat kan natuurlijk niet. We vragen een medewerker of hij wat voor ons kon doen, maar helaas werkte hij niet zo mee als gehoopt. Dit moeten we op eigen houtje doen. Oke. Na Steef z'n helden actie op Langkawi is het nu mijn tijd om te shinen. En er is slechts één optie. De stoute schoenen en lef waren hier écht bij nodig. Met een bonkend hart, kleffe handjes en lood in m'n slippers loop ik van achter in de rij, langs aaaaaaaaaalle wachtende mensen, helemaal naar voren. Ik vraag de Duitse man die helemaal voor aan de rij de eerst volgende is, op m'n allerliefst (ookal weet ik dat het heel brutaal is) of we aaaaaalstublieft voor mogen omdat we anders de vlucht gaan missen. Er was een moment van stilte, en een strenge blik volgde. De man had zelf minimaal 45 min. in de rij staan wachten! Na een nog langer moment, wat voor mij een eeuwigheid leek, kreeg ik uiteindelijk groen licht. We mochten voor!!!! Ontzéttend dankbaar en na een tiental keren 'danke schön' en 'vielen, vielen dank', passeren we de immigratie en rennen we op blote voeten met slippers in de handen naar de douane. Dat rent echt sneller!! Zie je ons al gaan??

Als een razende vliegen we door de douane en sluiten we op het níppertje aan bij het boarden. Zwetend, hijgend en puffend belanden we in vliegtuig. Bootcampen hoeven we vandaag in ieder geval niet meer! (Niet dat we dat anders wel doen hoor, haha). Maargoed, de stress kan weg. We hebben het gehaald!!!!! Samen doen we een klein vreugde dansje en mensen kijken ons vragend aan waarom 'die zwetende mensen zo raar aan het doen zijn'. Ons maakt het allemaal niet uit: we gaan naar Cambodja!!!!

Daaar zijn we: Cambodja!!

Part 4: grand finale; visums
Het zit ons duidelijk qua vliegvelden de laatste tijd in ieder geval niet erg mee. Of zal het aan onze tijdplanning en research liggen? Research naar het visum voor Cambodja hebben we dit keer uitgebreid gedaan. Hoewel we dat voor Vietnam ook gedaan dachten te hebben, pakte het dit keer beter uit. Zonder problemen lopen we dit keer opgelucht het vliegveld van Phnom Penh uit. Wat zijn we blijjjj!!!

Daar is 'ie dan... De visum!!!

Relax, take it eeaasy
Eenmaal buiten is het avond, zoeken we ons hotelletje op, checken we in en gaan we opzoek naar wat eten. Verder maken we het niet zo laat. We zijn gesloopt. Morgen weer een dag! 

Later more!
Inmiddels is dit avontuurtje alweer 3 dagen geleden (de tijd vliegt!!) en zijn we al wat verder in Cambodja. Daarover snel meer!!

Tot gauw! X 

Foto’s

1 Reactie

  1. Jannine:
    29 januari 2017
    Johoooooo tijdens het lezen ging zelfs mijn hartslag een tikkie omhoog en blij voor jullie dat deze "workout" geslaagd is. Veel plezier in Cambodja.